Mad Men, James Ellroy & άλλες τρελές ιστορίες από τα '60s

Στις 25 Μαρτίου αρχίζει ο 5ος κύκλος της τηλεοπτικής σειράς Mad Men. Μετράω αντίστροφα. Οι περιπέτειες του Ντoν Ντρέιπερ στη Νέα Υόρκη των '60s, είναι γεμάτες με όσα αγαπώ: Μπριγιαντίνη, καπέλα, λουστραρισμένα παπούτσια, κοκτέιλ, ψυγεία σε παστέλ χρώματα, αυτοκίνητα με καμπύλες, γραφομηχανές, γραβάτες και κοκάλινα μαύρα γυαλιά. Αλλά και με όσα απεχθάνομαι από αυτή τη δεκαετία: Ρατσισμό, κυνισμό, συγκαλυμμένη βία, βαθιά υστερία, ανταγωνισμό, υποκρισία.

Οι ήρωες ζουν στον παραλογισμό της διαφήμισης. Εκεί όπου χτίζεται το θηρίο του άγριου καπιταλισμού και της υπερκατανάλωσης που θα εξαπλωθεί, θα εδραιωθεί και θα γιγαντωθεί τις επόμενες πέντε δεκαετίες.

Βλέποντας τον 3ο και 4ο κύκλο τον τελευταίο μήνα, μου άνοιξε ξανά η όρεξη για Τζέιμς Ελρόι. Έτσι ξανάπιασα την τριλογία Underworld USA (Αμερικανικό Ταμπλόιντ, Αμερικανικό ταξίδι θανάτου, Το αίμα δεν σταματά ποτέ, και τα τρία από τις εκδόσεις Άγρα). Πρόκειται για μία κάθοδο στον υπόκοσμο της Αμερικής: εκεί όπου το FBI του Χούβερ, η μαφία, η CIA, o Χάουαρντ Χιουζ, οι Κένεντι και οι βρομιές του Χόλιγουντ μπλέκονται σε ένα άρρωστο γαϊτανάκι. Ένα βίαιο ταξίδι που αποκαλύπτει τον εφιάλτη που κρύβεται καλά πίσω από τη λάμψη του αμερικανικού ονείρου. Είχα διαβάσει το 2006 το «Αμερικανικό ταμπλόιντ», αλλά όχι τα δύο ογκώδη βιβλία που ακολούθησαν. Έτσι πριν πιάσω το «Αμερικανικό ταξίδι θανάτου», άρχισα να ξεφυλλίζω ξανά το ταμπλόιντ για να φρεσκάρω τη μνήμη μου. Κόλλησα και το πήρα απ' την αρχή.

Tα '60s (όπως και τα '50s) μου ασκούν μεγάλη έλξη: Έχω λατρέψει οποιαδήποτε ταινία ή βιβλίο που διαδραματίζεται σε αυτή την εποχή. Από το A Single Man του Ίσεργουντ και Το Μεγάλο πουθενά του Ελρόι μέχρι τον Συμβιβασμό του Ελία Καζάν και το Mad Men.

Διαβάζοντας παράλληλα την τριλογία του Ελρόι και βλέποντας Mad Men (αλλά και την πρόσφατη ταινία J.Edgar, για τη ζωή του ιδρυτή του FBI Tζ. Έντγκαρ Χούβερ) έχεις όλη την εικόνα: Από την κορυφή του ουρανοξύστη μέχρι τα πιο σκοτεινά υπόγεια της Αμερικής. Κι από την μπριγιαντίνη στις αίθουσες συσκέψεων του Μανχάταν και του Χόλιγουντ μέχρι τα ματωμένα χέρια στα παρακμιακά στενά της Νέας Υόρκης, του Μαϊάμι και της Ουάσινγκτον.