Μετά από μια ζόρικη χρονιά δεν βλέπω την ώρα, αυτά τα Χριστούγεννα, να κλειστώ στο σπίτι και να χωθώ στα βιβλία μου.

Να σέρνομαι από τον έναν καναπέ στον άλλον.

Να διαβάσω ξανά την Άννα Καρένινα, 17 χρόνια μετά, αυτή τη φορά σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου (εκδ. Άγρα), πριν δω την ταινία με την Κίρα Νάιτλι.

Να ακούω μουσική χαζεύοντας από το παράθυρο τα πουλιά που φτιάχνουν φωλιές στα δέντρα της βεράντας μου.

Να μαγειρέψω όλες αυτές τις κολασμένες πίτες από το βιβλίο της Katie Quinn Davies,
το οποίο βασίζεται στις συνταγές που έχει παρουσιάσει στο blog της What Katie Ate.

Να δω τρεις Χίτσκοκ στη σειρά και καπάκι το Χριστουγεννιάτικο, διπλό επεισόδιο του Downton Abbey.

Να διαβάζω μέχρι το πρωί και να κοιμάμαι μέχρι το μεσημέρι.

Nα ερωτευθώ καμιά δεκαριά βιβλία. 

Να φτιάξω λίστες στο iTunes με καινούριες μουσικές για τις χειμωνιάτικες βόλτες της νέας χρονιάς. 

Να προλάβω να βαρεθώ. 

Να ψάχνω να βρω το επόμενο να για να σκοτώσω την ώρα μου. 

Ζω για όλα αυτά τα να. Μικρά αν που όταν βρεις λίγο χρόνο (μόνο) για σένα μεταμορφώνονται με έναν απλό αναγραμματισμό σε μεγάλες υποσχέσεις. 

Υ.Γ. Το πρωτότυπο φωτιστικό που έχει σχεδιάσει ο Sang Gin κοστίζει 40 λίρες και μπορείτε να το παραγγείλετε εδώ: www.suck.uk.com