Οι ήρωες στα βιβλία και τις ταινίες που αγαπώ πίνουν τσάι και καφέ σε υπέροχες πορσελάνες. Παίρνουν το πρωινό τους στο τραπέζι, δεν βιάζονται ποτέ. Σερβίρουν τους φίλους τους με την πιο καλή τους τσαγιέρα και διαβάζουν την εφημερίδα τους, ενώ το σκυλί μπερδεύεται στα πόδια τους κουνώντας χαρούμενο την ουρά του.
Έτσι έχω τα πρωινά στο μυαλό μου: Πρωινά τρυφερά σαν ζεστά κρουασάν. Γεμάτα με μυρωδιές από γαλλικό καφέ. Με αυγά μελάτα που λιώνουν στο στόμα και γλυκά cupcakes με πολύχρωμο γλάσο. Μαρμελάδες κεράσι και φρέσκο βούτυρο σε τραγανές φρυγανιές ή αφράτα, σοκολατένια, σπιτικά κέικ. Με νυσταγμένες αγκαλιές σε τσαλακωμένα σεντόνια. Με ποιήματα και στίχους από τραγούδια. Με λόγια του αέρα και αστεία στο Twitter ή το Facebook. Με ωραίες φωτογραφίες στα blogs του Tumblr και με συνταγές για τηγανίτες στα πιο ψαγμένα διαδικτυακά περιοδικά γεύσης. Αλλά κυρίως με βιβλία που διαβάζεις κλεφτά στον καναπέ πριν ετοιμαστείς για το γραφείο ή πριν πάρεις το ποδήλατο να πας στην αγορά για ζεστό ψωμί και φρέσκα φρούτα.
Όμορφη ανάρτηση. Ίσως τελικά δεν αξίζει τίποτε περισσότερο από ένα πρωινό σαν αυτά που περιγράφεις. Καλημέρα.
Πανέμορφο ποστ...Χώρεσες τόσο ωραία μέσα σε λέξεις αυτά τα ονειρεμένα πρωϊνά. Καλημέρα :)
chrysadag
είθε έτσι τα πρωινά μας...
Αυτό το blog μού ανοίγει την όρεξη! Όρεξη για βόλτες,γεύσεις,μυρωδιές,για κάθε είδους ομορφιά και φυσικά για ανάγνωση! Το blog σου δηλαδή είναι ό,τι και τα Τίφφανυς για την αγαπημένη μας Χόλι: Τίποτα κακό δεν μπορεί συμβεί εκεί...
mmm... yiammi!
αγαπώ τις φώτος σου αυτές. αγαπώ τα πρωινά, ειδικά στο κρεβάτι. αλλά και τις αναγνώσεις πρωινές και βραδυνές.
@Storymansays Αυτά τα πρωινά είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινάω μια μέρα. Μου δίνουν ενέργεια!
@Chrysadag Σ' ευχαριστώ! Οι λέξεις χωράνε τα πάντα. Τίποτα δεν υπάρχει που να μην μπορεί να χωρέσει. Ίσως αργούμε να βρούμε κάποιες φορές τον τρόπο να το κάνουμε, έρχεται όμως η ώρα που κουμπώνουν η μία πλάι στην άλλη. Κι όταν γίνεται αυτό νιώθεις τόσο ελεύθερος! Και δεν το λέω για τα πρωινά, αλλά κυρίως για τους έρωτες, τις απώλειες, την αγάπη, τη θλίψη...
@Johnny Panic Μου αρέσει πολύ αυτό που λες! Αυτό θέλω πραγματικά: να μιλάω για όσα μου ανοίγουν την όρεξη, με εμπνέουν, μου φτιάχνουν το κέφι. Και όλα αυτά να τα μοιράζομαι με άλλους ανθρώπους με τους οποίους βλέπουμε τη ζωή (περίπου) από το ίδιο σημείο.
@Karagiozaki ;-)
@αngelica Σ' ευχαριστώ! :-) Τα διαβάσματα είναι μεγάλη πολυτέλεια! Δεν θα τα χορτάσω ποτέ.