Σήμερα ξύπνησα και μέσα
στην απόλυτη τεμπελιά των γιορτών, χωρίς
κανένα πρόγραμμα ή υποχρέωση, αναρωτιόμουν
πως είναι δυνατόν να ζω χωρίς να έχω
διαβάσει τον Γατόπαρδο, το μυθιστόρημα
του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα
στο οποίο βασίζεται το αριστούργημα
του Βισκόντι. Ούτε θυμάμαι ποιες
παρανοϊκές συνειρμικές διεργασίες με
οδήγησαν σ΄αυτό, όμως μέχρι το μεσημέρι
ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ΔΕΝ υπήρχε καμία
περίπτωση χριστουγεννιάτικα να ψήνεται
αμέριμνη η γαλοπούλα στο φούρνο κι εγώ
να μην έχω έναν Γατόπαρδο στο σαλόνι να
πορεύομαι.
Επειδή βαριόμουν να
βγω έστειλα την ανιψιά μου (με το αζημίωτο)
να μου αγοράσει ένα αντίτυπο (κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις BELL κι έχει καταπληκτικό
εξώφυλλο!). Πώς άλλοι κάνουν χρυσό το
παιδί τους να πάει στο καθαριστήριο,
εγώ την ικετεύω να πάει να μου πάρει
βιβλία που ξαφνικά με πιάνει τρελός
πόθος να αποκτήσω.
Έτσι, σε κατάσταση
εκτάκτου ανάγκης, έχουν έρθει πολλά
μυθιστορήματα στο σπίτι. Άλλα διαβάστηκαν
αμέσως, με κομμένη την ανάσα, άλλα τελικά
πήραν σειρά μετά από μήνες. Με τους
ρυθμούς που αγοράζω βιβλία, βεβαίως,
υπάρχουν και πολλά που δεν έχουν ακόμα
ευτυχήσει να δουν τη ράχη τους να τσακίζει
από τη χρήση, τα εξώφυλλά τους να
στραπατσάρονται, τις σελίδες τους να
γεμίζουν υπογραμμίσεις και λεκέδες από
κρασί ή καφέ.
Ποιος ο λόγος όμως να
καίγεσαι για ένα βιβλίο που θα πακτώσεις
μαζί με άλλα και θα διαβάσεις μετά από
ένα μήνα; Μέρα δεν είναι και αύριο να
πας να το πάρεις; Όχι, φίλε μου, για
κάποιον λόγο ΔΕΝ γίνεται. Πες το
ψυχαναγκασμό. Πες το υστερία, εθισμό,
απληστία, μονομανία, αρρώστια, εμμονή,
αλκοολίκι, ντροπή & αίσχος... Πες το
στα γαλλικά. Πες το όπως θες, αν δεν έρθει
το βιβλίο που έχω βάλει στο μάτι άμεσα
στο σπίτι διασαλεύεται η ηθική τάξη των
πραγμάτων. Σπεύδω μετά τα γραφεία στα
βιβλιοπωλεία, δυο λεπτά πριν κλείσουν,
στέλνω τους άτυχους συγγενείς, αγγαρεύω
φίλους, οργανώνω ολόκληρη εκστρατεία...
Πάντως το βιβλίο το βράδυ κοιμάται στο
κομοδίνο μου.
Υ.Γ. Η ιστορία του
Γατόπαρδου αν και τοποθετείται χρονικά
στο 1860 σήμερα είναι επίκαιρη όσο ποτέ.
Ο Νίκος Ξυδάκης σε ένα υπέροχο παλαιότερο κείμενό του στην Καθημερινή εξηγεί γιατί.
