Χθες το πρωί όταν έφτασα στο
γραφείο μαζί με την αλληλογραφία μου
βρήκα κι ένα φάκελο μ' αυτό το βιβλίο:
22/11/63, Stephen King (εκδόσεις Bell). Ήξερα ότι θα
κυκλοφορήσει, αλλά δεν το περίμενα τόσο
σύντομα.
Το προηγούμενο βράδυ
κοιτώντας τις λίστες με τον προγραμματισμό
των εκδόσεων για τη νέα σεζόν είχα
ενθουσιαστεί με την ιδέα ενός (αλλόκοτου)
νέου Στίβεν Κινγκ. Ενός μυθιστορήματος
που θα εξιστορούσε τα γεγονότα πριν από
τη δολοφονία του Προέδρου των ΗΠΑ Τζον
Κένεντι, με το γνωστό, μοναδικό στυλάκι
του βασιλιά της science fiction. Εκρηκτικός
συνδυασμός.
Πανευτυχής ονειρευόμουν
χιλιάδες λανγκολιάρς να κατασπαράζουν
σαν σκόροι το ροζ Chanel ταγέρ της Τζάκι
Κένεντι. Γιγαντιαία μεταλλαγμένα
χταπόδια με φονικά πλοκάμια να εμφανίζονται
από το πουθενά στο Ντάλας και να αρπάζουν
από την κάντιλακ τον Τζακ. Δεν έπεσα και
πολύ έξω. Ο γνωστός τρομο-σουρεαλισμός
του Κινγκ. Αν εξαιρέσουμε τα πλοκάμια
και τα λανγκολίαρς που δεν υπάρχουν
εδώ, το νέο βιβλίο του απ' όσα έχω διαβάσει
στον ξένο τύπο είναι brilliant: Παντρεύει
την επιστημονική φαντασία με την αληθινή
ιστορία. Ο Τζέιμς Ελρόι και η παλιοπαρέα από
το παρακράτος της Αμερικής, δηλαδή, σε
μια περιπέτεια με χωροχρονικά ταξίδια,
μαύρες τρύπες, μυστικές πύλες που σε
οδηγούν πίσω στο χρόνο και κβαντικά
παραληρήματα.
Η υπόθεση: Ένας νεαρός
καθηγητής από το Μέιν ανακαλύπτει μια
πύλη που τον οδηγεί πίσω στο 1958. Εκεί,
φορώντας ρεπούμπλικα στο κεφάλι,
οδηγώντας ένα μεγάλο Φορντ και χορεύοντας
φοξ-τροτ με ζουμερά κορίτσια, κάπου
δίπλα στον Ντον Ντρέιπερ (λέμε τώρα),
αποφασίζει να κάνει ό,τι περνάει από το
χέρι του για να αποτρέψει τη δολοφονία
του Κένεντι. Το Mad Men, το Αμερικανικό
Ταμπλόιντ και η τρέλα του Κινγκ στο ίδιο
μίξερ. Γουστάρω ήδη!
Y.Γ. Το βιβλίο 837 σελίδων
έχει προτεινόμενη λιανική τιμή (μόνο)
€ 12.
Y.Γ. 2: Σήμερα το πρωί μιλούσα στο Twitter με τον Βασίλειο Δρόλια, ο οποίος μου είπε ότι πέρυσι το είχε διαβάσει στα αγγλικά και το βρήκε απολαυστικό. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την άποψή του στο blog Ficciones.
Y.Γ. 2: Σήμερα το πρωί μιλούσα στο Twitter με τον Βασίλειο Δρόλια, ο οποίος μου είπε ότι πέρυσι το είχε διαβάσει στα αγγλικά και το βρήκε απολαυστικό. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε την άποψή του στο blog Ficciones.