Χθες κατέβηκα με το
ποδήλατο στο Φλοίσβο. Havaianas, σακίδιο
στην πλάτη, γυαλιά ηλίου και headphones –
κανονικός τουρίστας. Στην τσάντα, μέσα
στο σακουλάκι του book crossing, είχα «Το
κοιμητήριο της Πράγας» του Ουμπέρτο
Έκο που βαρέθηκα να διαβάσω
(zzZzzZzzzzZzzZzz). Σκόπευα να το «απελευθερώσω»
σε ένα παγκάκι πίσω από το τραμ. Όταν
έφτασα, μία ποδηλάτισσα προσπαθούσε να
κάνει το ίδιο με το μυθιστόρημα του
Πάμπλο Τουσέτ «Το καλύτερο που μπορεί
να συμβεί σ' ένα κρουασάν» (εκδόσεις
Οpera). Μπορεί να μην ακολουθήσαμε ακριβώς
τη διαδικασία του book crossing (κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες) αλλά
ανταλλάξαμε μια χαρά τα βιβλία μας.
Το μυθιστόρημα του Τουσέτ που «ψάρεψα» απ' το δρόμο, φαίνεται τέλειο! Είναι νουάρ της πλάκας (με την καλή την έννοια). Υπόθεση: Ένας τριαντάρης, χοντρός τύπος, κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας, περνάει το χρόνο του παίζοντας playstation, κάνοντας πληρωμένο σεξ, σαβουρώνοντας ό,τι βρει μπροστά του (και κυρίως βουτυρωμένα κρουασάν) και χαζεύοντας όλη μέρα στο διαδίκτυο... Ο Πάμπλο Μιράγιες-Μπαλού, όπως είναι το όνομά του, είναι ένας άεργος αντι-πλέιμποϊ: Δεν πλένεται, είναι κακόγουστος και ζει για να τρώει. Όταν εξαφανίζεται μυστηριωδώς ο μεγάλος αδερφός του, ο Πάμπλο αναλαμβάνει ο ίδιος προσωπικά τις έρευνες για τον εντοπισμό του και μπλέκει σε ένα σουρεαλιστικό λαβύρινθο στην καρδιά της Βαρκελώνης.
Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο έπεσα σε απίστευτους διαλόγους. Άλλωστε ο Τουσέτ φημίζεται για το χιούμορ του. Εκτός από «Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σ' ένα κρουασάν» που κυκλοφόρησε στη χώρα μας το 2003 κι έχει μεταφερθεί και στον κινηματογράφο, έχουν μεταφραστεί επίσης από τις εκδόσεις Opera και τα υπόλοιπα βιβλία του: «Ο άρχοντας των χοιρινών» (2008) και φέτος το «Πεθαμένοι στα γέλια».
To trailer της ταινίας
«Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σ' ένα κρουασάν»
Υ.Γ. Μαργαρίτα, αν διαβάσεις την ανάρτηση, κράτα το μυστικό ;-)
