8:30 Πρωινό στη βεράντα.
Τριαντάφυλλα από τη γλάστρα, μισάνοιχτα
βιβλία, μυρωδιά από φρεσκοκομμένο καφέ.
11:30 Ραντεβού για grooming.
13:30 Βιβλιοβόλτα. Επί
Λέξει στην Ακαδημίας. Αριθμός 11,
ολοκαίνουριος Τζόναθαν Κόου.
14:30 Ραντεβού για φαγητό,
με γονείς. Πουρές σελινόριζας με ξύσμα
λεμονιού και παγωτό ρυζιού με αμύγδαλο,
τριμμένο παξιμάδι γλυκάνισου και σιρόπι
από μαύρα κεράσια Πηλίου.
16:00 Διάβασμα στη βεράντα:
Η ζωή που ονειρεύτηκε ο Ερνέστο Γκ. Ζαν
Μισέλ Γκενασιά. Αλγέρι. Μεσοπόλεμος.
Στρατηγοί με μονόκλ, παριζιάνες που
μυρίζουν λεμόνι, φορέματα που λικνίζοται
σε πίστες χορού οι οποίες αιωρούνται
πάνω από τη Μεσόγειο. «Αν υπήρξε ποτέ
Παράδεισος θα πρέπει να βρισκόταν σ΄αυτή
τη μαγευτική ακτή, όπου πάω από μια
κατάλευκη παραλία και μέχρις εκεί όπου
έφτανε το βλέμμα, απλωνόταν ένα δάσος
από πεύκα-ομπρέλες, διακριτικούς φύλακες
γερμένους προς την ακτή, καθώς και
συστάδες φοινικόδεντρων· μια θάλασσα
που θύμιζε οπάλι, κι αυτή η μεταξένια
σιωπή, αυτός ο άνεμος, ανάλαφρος σαν
κασμίρι, κάπου ανάμεσα στο Σίντι Φερούχ
και τη Ζεράλντα, τόσο κοντά αλλά και
τόσο μακριά από το Αλγέρι. Εκεί ένιωθε
κανείς ότι βρίσκεται στις απαρχές του
κόσμου, μόνος πάνω στη γη. Εκείνη την
τόσο ευτυχισμένη Κυριακή, στα τέλη
Αυγούστου 1939, η Κριστίν διάβαζε το κύριο
άρθρο μιας εφημερίδας, η Νελλύ μαύριζε
στον ήλιο, και ο Μωρίς με τον Γιόζεφ
επέπλεαν ανάσκελα στο νερό».
18:30 Καφές στο
δρόμο. Ζέστη. Θρυμματισμένος πάγος.
Ποδήλατο.
21:00 Αΐντα.Verdi. Ηρώδειο.
12:30 Σαλάτα με κινόα,
σέλερι, μαϊντανό και σπόρους κολοκύθας.
Κρασί κάτω από το Μουσείο της Ακρόπολης.
Tη νύχτα μοιάζει με ένα φωτισμένο καράβι
από μπετόν, γυαλί και ατσάλι το οποίο
πλέει σιωπηλά μέσα στο χρόνο.
2:30 House of Cards, s04e05.
