Πώς κατάφερα να διαβάζω έξω;


Τον περασμένο Νοέμβριο πήρα μία απόφαση που άλλαξε κατά πολύ τις αναγνωστικές μου συνήθειες. Αποφάσισα να διαβάζω οπουδήποτε. Kάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες: Πλάι σε ρακέτες, μωρά που αλαλάζουν, φλύαρες μαμάδες, φασαριόζικες παρέες... Μέσα στο μετρό, στο πάρκο, στο φουαγιέ του σινεμά περιμένοντας να αρχίσει η ταινία, στα café πίνοντας τον απογευματινό μου latte πριν επιστρέψω σπίτι, στις παραλίες, στον καναπέ δίπλα στις ανιψιές μου που παίζουν video games... Όπως έγραφα έξι μήνες πριν σε αυτό το ποστ, προσπάθησα να γίνω αναγνώστης κομάντο. Και τα κατάφερα!

Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ. Διάβαζα μηχανικά ή στεκόμουν για ώρα στην ίδια σελίδα. Όσα συνέβαιναν γύρω μου, αποσπούσαν εύκολα την προσοχή μου. Μετά από πολλά πειράματα, αλλάζοντας βιβλία και σημεία, ανακάλυψα ότι αυτό που με ενοχλούσε και με εμπόδιζε να συγκεντρωθώ δεν ήταν ούτε ότι δεν είχα πάντα το σωστό φωτισμό ούτε οι άνθρωποι που περνούσαν γύρω μου. Το πρόβλημα ήταν οι ήχοι: οι φωνές, η μουσική, ο θόρυβος των αυτοκινήτων, τα τιτιβίσματα των πουλιών, τα γέλια. Αδύνατον να συγκεντρωθώ στο βιβλίο μου. Ένα κομμάτι μου παρατηρούσε όσα γίνονταν τριγύρω, ακόμα κι αν δεν τα έβλεπα.

Το πρόβλημα λύθηκε με ωτοασπίδες. Τις έχω πάντα στην τσάντα μου, μαζί με το Kindle ή το βιβλίο, όπως κάποιος άλλος δεν κάνει βήμα χωρίς τα γυαλιά πρεσβυωπίας του. Οι ωτοασπίδες με απομονώνουν τόσο που ακόμα κι αν είμαι σε μια παραλία γεμάτη με παιδάκια και ρακέτες, η σεζλόνγκ μοιάζει σαν να βρίσκεται στην ήσυχη βεράντα μου.

Αξιοποιώντας το χρόνο μου σωστά, διαβάζω περισσότερα βιβλία και απολαμβάνω τις στιγμές που κάποτε ξόδευα χαζεύοντας άσκοπα αριστερά και δεξιά. Ένα μόνο πράγμα δεν μπορώ να καταφέρω, να διαβάσω μέσα στο μετρό ή το αεροπλάνο χωρίς να ζαλιστώ. Στη δεύτερη σελίδα τα γράμματα κουνιούνται σαν βάρκες στο μελτέμι του Αυγούστου.

Υ.Γ. Για να αγοράσετε τις συγκεκριμένες ωτοασπίδες της εταιρείας That company called IF, κάντε κλικ στο site www.thatcompanycalledif.com ή μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία Ευριπίδης. Κοστίζουν € 8,20.

9:46 μ.μ. 2

2 Responses so far.

  1. bits and pieces says:
    28 Μαΐου 2013 στις 10:42 μ.μ.

    Όντως, πολύ χρήσιμη δεξιότητα και σε συγχαίρω. Το κατάφερα κι εγώ πριν χρόνια, όσο ζούσα Αθήνα δλδ, κατόπιν παρότρυνσης καλού φίλου. Κι ένιωσα πολύ κερδισμένη (και περήφανη) από την προσπάθειά μου: δεν έχασα στιγμή δυνατού αναγνωστικού χρόνου. Και να προσθέσω ότι είσαι κοντά στο επόμενο βήμα: να απομονώσεις τον εαυτό σου και από τους ήχους. Θέμα αυτοσυγκέντρωσης είναι. Άσε που θα αποδειχτεί χρήσιμο και σε άλλες καταστάσεις, ασχετες με την ανάγνωσης. Look inside, focus on your core!
    Φιλικά, :-)
    Αποστολία

  2. karagiozaki says:
    3 Ιουνίου 2013 στις 10:20 μ.μ.

    Ζαλίζεσαι στο μετρό και το αεροπλάνο; Εγώ παρόλο που δεν μπορώ ούτε χάρτη να κοιτάξω μέσα στο αυτοκίνητο, διαβάζω μια χαρά σε όλα τα άλλα μέσα. Στο μετρό ειδικά έχω κάνει άπειρες διαδρομές παρέα με κάποιο βιβλίο :)

Leave a Reply