 |
| Εκεί όπου όλοι έβλεπαν μια ακατάστατη βιβλιοθήκη, εγώ είδα ένα ουράνιο τόξο. |
Οι βιβλιοθήκες είναι το φετίχ μου. Πεθαίνω για κομοδίνα φορτωμένα με μυθιστορήματα που περιμένουν τη σειρά τους. Για άνετες πολυθρόνες, φουτουριστικές σαν αυτές που σχεδιάζει ο Marc Newson ή κλασικές μπερζέρες της γιαγιάς. Για αφράτους καναπέδες πλάι στο τζάκι. Για κάθε μικρή γωνιά, δηλαδή, όπου αράζει κανείς σαν τεμπέλης γάτος για να διαβάσει, να σκεφτεί, να ονειρευτεί.
Το σπίτι μου, αν και μικρό, είναι γεμάτο με τέτοιες γωνιές: Έχω ένα κατάλευκο ανάκλιντρο πλάι σε ένα μεγάλο παράθυρο, όπου μου αρέσει να κάθομαι εκεί με το βιβλίο μου αγκαλιά ρίχνοντας κλεφτές ματιές στα σύννεφα και στη βροχή. Μια πολυθρόνα με μεγάλη πλάτη, από αυτές του γιατρού που ξαπλώνουν πίσω. Έναν καναπέ στην καταπράσινη ταράτσα μου για να διαβάζω κάτω από τα δέντρα, όταν έχει λιακάδα. Κι έχω και το κρεβάτι μου, γιατί δεν κλείνω ποτέ μάτι αν δεν ανοίξω πρώτα ένα βιβλίο. Όσο για τις βιβλιοθήκες, έχω τρεις. Κι όλες πάντα το χάος. Ο χειρότερος εφιάλτης του βιβλιοθηκονόμου. Βιβλία στοιβαγμένα κατά τύχη, αυθόρμητα σαν τις παιδικές μου αναμνήσεις. Τακτοποιημένα μέσα στην αταξία τους. Χωρίς να λάβω υπόψη αλφαβητική σειρά, εκδοτικό οίκο, χώρα, θεματολογία ή είδος.
Όσες φορές κι αν φτιάξω τις βιβλιοθήκες μου, σε λίγες μέρες μαζεύονται τόσα καινούρια βιβλία που πρέπει είτε να χαρίσω όσα δεν σκοπεύω να διαβάσω είτε να φυγαδεύσω τα υπόλοιπα στη βιβλιοαποθήκη μου. Όσα κρατάω μέσα στο σπίτι, τα τακτοποιώ διαρκώς, ανάλογα με τις εμμονές της εποχής. Τώρα τελευταία σε ένα από τα ράφια, έχω ταξινομήσει τα βιβλία ανάλογα με το χρώμα της ράχης τους. Σαν παλέτα. Έτσι που ο Κάφκα ανακατεύεται με τον Στίβεν Κινγκ και ο Ηράκλειτος με τον Μπρετ Ίστον Έλις. Η Τζέιν Έιρ τρέχει να γλυτώσει από τους τους μανιακούς του Τζέιμς Ελρόι και ο Βέρθερος αγκαλιάζει με πάθος τη Λίσμπετ Σαλάντερ. Κι όλα αυτά, γιατί εκεί όπου όλοι έβλεπαν μια ακατάστατη βιβλιοθήκη, εγώ είδα ένα ουράνιο τόξο.
Αν πάντως ισχύει, αυτό που λένε, ότι καταλαβαίνεις πολλά για κάποιον αν ρίξεις μια ματιά στη βιβλιοθήκη του, εγώ τι είμαι; Γιατί χάρισα τα βιβλία μου; Φοβάμαι τις δεσμεύσεις ή απλά βαριέμαι να ξεσκονίζω; Αλλά και το γεγονός ότι όσα έμειναν τα τακτοποίησα παίζοντας με τις αποχρώσεις, τί δείχνει; Ότι είμαι ένα πρώτης τάξεως άθυρμα του ντιζάιν; Ότι παθαίνω αλλεργία σε κάθε είδους κανόνα, ξεκινώντας πρώτα από αυτούς της βιβλιοθηκονομίας; Ότι τη βρίσκω αναζητώντας μαζοχιστικά από ράφι σε ράφι τρεις ώρες ένα βιβλίο χωρίς αποτέλεσμα; Ότι ψάχνω διαρκώς δημιουργικούς τρόπους για να αποδείξω ότι η βαρετή πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει αρκεί να τη δεις αλλιώς; Δεν ξέρω, η ψυχανάλυση θα δείξει.
Υ.Γ. Πρόσφατα είδα ότι τα παιδιά στο Facebook, στην τέλεια ομάδα Τι διαβάζουν οι άνθρωποι στο μετρό και στο λεωφορείο; Ε; ανεβάζουν φωτογραφίες από κομοδίνα, γραφεία, βιβλιοθήκες. Πεθαίνω. Δεν χορταίνω να τις κοιτώ!
Πραγματική ταύτιση αυτό το ποστ! Αγαπώ τις βιβλιοθήκες, αγαπώ τις φωτογραφίες με βιβλία, αγαπώ την ομάδα που αναφέρεις στο fb και ναι, θέλω πολύ ένα τέτοιο δωμάτιο σαν αυτό που περιγράφεις στην αρχή :) Όσο για τη δική μου βιβλιοθήκη...Έχω μία όπου προσπαθώ να στοιβάξω τα πάντα (αλλά πλέον δε χωράνε). Συνήθως τα βάζω ανά συγγραφέα αλλά και αυτό δεν είναι απόλυτο.Ελπίζω να μην ισχύει το ότι καταλαβαίνεις πολλά για κάποιον αν ρίξεις μια ματιά στη βιβλιοθήκη του πάντως ;)
Chrysadag
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις το χαρακτήρα κάποιου από το πως τακτοποιεί τα βιβλία στα ράφια, αλλά σίγουρα βγάζεις πολλά συμπεράσματα για την αισθητική του από αυτά που διαβάζει. Χωρίς βέβαια κι αυτό να είναι απόλυτο :-)
Πάντως όταν επισκέπτεσαι ένα σπίτι και οι βιβλιοθήκες σας δεν ταιριάζουν καθόλου, κάτι σημαίνει.
Μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες που με χαλαρώνει είναι να τακτοποιώ με καινούρια κριτήρια κάθε φορά τις βιβλιοθήκες μου.
χα, χα, που να δεις το δικό μου σπίτι, τώρα που δίπλα στον Κούντερα και τον Τομ Ρομπινς έχει "κάτσει" ο Κοντορεβυθούλης και η Λαίμαργη Φάλαινα! [η μικρή αφήνει τα βιβλία της δίπλα στα δικά μου, για να κάνουν παρέα όπως λέει]. Δεν τακτοποιώ ποτέ πάντως τα βιβλία μου με κάποια συγκεκριμένη φόρμα. Το μόνο που προσέχω είναι να έχω πιο κοντά μου όσα περισσότερο αγαπώ. Ανατρέχω σ'αυτά ξανά και ξανά.
υσ. Χαρίζεις τα βιβλία σου? Να κάτι που ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω. :)
Μόνο στην καρέκλα θα διαφωνήσω. Σταθερή και να με αγκαλιάζει. Και τα βιβλία τα θέλω σύμφωνα με το ύψος. Απλά γιατί η αισθητική μετράει πιο πολύ από την οργάνωση :-) Το ίδιο μάλλον ισχύει και για σένα που τα βάζεις χρωματικά. Μια χαρά!
Λατρεύω τις βιβλιοθήκες!!! Και την δική μου την αγαπώ όσο κανένα άλλο σημείο του δωματίου μου.. (εντάξει αγαπώ και το laptop μου :)) Σίγουρα οι επιλογές μιας βιβλιοθήκης μπορούν να πούνε πολλά για τον ιδιοκτήτη της!
Δυστυχώς (;) δεν έχω facebook, οπότε δεν είχα ιδέα για την πρωτότυπη ιδέα!
@annabooklover Κι εμένα με χαλαρώνει τρελά! Όπως και το να φτιάχνω λίστες με όσα θέλω να διαβάσω. Λίστες τις οποίες βεβαίως καταπατώ πάντα γιατί όλο και ένα βιβλίο-ξαφνικός-έρωτας σκάει από το πουθενά.
@karagiozaki Στην παρέα μου, όπως και στο γραφείο, μας αρέσει να αφήνουμε τα βιβλία να τριγυρνάνε αλήτικα από χερι σε χέρι. ;-)
@Μ Στην πολυθρόνα είναι αλήθεια πως δεν κάθομαι συχνά. Εκεί βλέπω καμιά ταινία, ακούω μουσική, σερφάρω στο διαδίκτυο και πίνω τον καφέ μου διαβάζοντας blogs και e-φημερίδες. Τα βιβλία μου προτιμώ να τα διαβάζω ξαπλωμένος.
@roadartist Κι εγώ όπως ξέρεις προτιμώ το Twitter. Στο Facebook όμως μ' αρέσει αυτή η ομάδα! Είναι από μόνη της ένας λόγος για να μπεις.
Ο χειρότερος εφιάλτης του βιβλιοθηκονόμου
Χα, αν κάποιος που δεν με ξέρει έβλεπε την βιβλιοθήκη μου δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι έχω σπουδάσει βιβλιοθηκονομία και αρχειονομία...
@Ιω Χαχαχα! Υπάρχει και η γνωστή παροιμία με τον τσαγκάρη που είχε τρύπια παπούτσια άλλωστε.
Τέλειο! Εγώ δεν έχω ακόμα δικό μου σπίτι, ένα δωμάτιο μου αναλογεί και αυτό προσπαθώ ακόμα να το φτιάξω ώστε να χωράει τα βιβλία και τα υπάρχοντά μου! Φυσικά έχω επεκταθεί και στο σαλόνι, στις βιβλιοθήκες που δε χρησιμοποιούσε ποτέ κανείς. Θέλω να φτιάξω μια γωνιακή βιβλιοθήκη πίσω από το γραφείο μου γιατί δε χωράει πουθενά αλλού, δεν έχω βρει ακόμα το χρόνο και τη διάθεση, γιατί θα χρειαστούν πολλές ανακατατάξεις! Θα το κάνω όμως κάποτε και θα τη φωτογραφίσω να τη δουν και οι φίλοι μου στο Τιδαμελέ, ε; και εσύ και όποιος άλλος! Στάθηκα στον τρόπο τακτοποίησης των βιβλίων που προτείνεις ανά χρώμα καθώς πριν λίγο καιρό, αγόρασα ένα ράφι μαύρο, με τρία κάθετα χωρίσματα, που κρέμασα πάνω από την τηλεόραση, και εκεί έβαλα τα πιο αγαπημένα και πιο "όμορφα" ας πούμε βιβλία και κόμικς και έκανα αυτό ακριβώς που λες, σε κάθε χώρισμα-κουτί του ραφιού έβαλα βιβλία παρόμοιων χρωματισμών! Έτσι το μεσαίο ράφι έχει γίνει μπλε γκοθ, το αριστερό, κόκκινο-καφετί, και το δεξί πράσινο-κίτρινο. Ε, οκ τα 'χω μπερδέψει λίγο πάλι, αλλά το αρχικό κονσεπτ αυτό ήταν! Θα σε κάνω ταγκ στο Φέις να το δεις! λολ