Εσείς πόσα βιβλία διαβάζετε παράλληλα; Είστε μονογαμικοί ή πολυγαμικοί αναγνώστες; Κάνετε απιστίες στο βιβλίο σας με άλλα που σας κλέβουν ξαφνικά την καρδιά; Είστε επιρρεπείς στους έρωτες που σε παρασύρουν από την πρώτη σελίδα ή μένετε σταθεροί μέχρι τέλους σε μια και μόνο ιστορία;
Το δικό μου κομοδίνο, αν το ρωτήσετε, έχει να σας πει φρικτές ιστορίες απιστίας. Μου αρέσει να μπλέκω σε παράλληλες περιπέτειες και δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω. Μπορεί ένα βράδυ να πέσω στο κρεβάτι μου με δύο ή τρία βιβλία. ;-) Ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής. Μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, βιογραφίες, αστυνομικά θρίλερ: γιατί κάθε νύχτα δεν είναι ίδια. Βεβαίως και υπάρχει πάντα αυτό που λέμε: «Το βιβλίο που διαβάζω τώρα», αλλά παρεμβάλλονται και άλλα πολλά.
Υπάρχουν άνθρωποι που τρελαίνονται, δεν θέλουν καθόλου να πετούν από το ένα βιβλίο στο άλλο. Αποσυντονίζονται. Για μένα δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα. Αντιθέτως αυτές οι μικρές απιστίες με βοηθούν να επιστρέφω σε ένα βιβλίο με πάθος.
Άνθρωπος που ούτως ή άλλως κάνω ταυτόχρονα πολλά πράγματα, λόγω υπερκινητικότητας ή του συνδρόμου ελλειμματικής προσοχής -δεν γνωρίζω να σας πω- μου αρέσει να ζω έχοντας πολλές εξόδους διαφυγής, ανάλογα με το mood στο οποίο βρίσκομαι.
Βοηθά και η μνήμη: θυμάμαι απίστευτες λεπτομέρειες ακόμα κι αν περάσει καιρός από βιβλία που έχω διαβάσει. Λες και γράφουν μέσα μου σαν αληθινές αναμνήσεις οι ζωές των άλλων. Κι έτσι αν πιάσω ένα βιβλίο μετά από καιρό, ρίχνω μια ματιά στην τελευταία παράγραφο που είχα μείνει και ξεκινώ σαν να μην πέρασε μια ώρα.
Αυτές τις μέρες λόγω Χριστουγέννων μου άνοιξε η όρεξη για εγκλήματα σε στοιχειωμένους πύργους: έτσι θυμήθηκα ένα βιβλίο που είχα -κακώς- εγκαταλείψει στα μισά ένα χρόνο πριν: «Θάνατος σε ιδιωτική κλινική» της Π. Ντ. Τζέιμς (εκδόσεις Καστανιώτη).
Ένα μυθιστόρημα με υπέροχες περιγραφές ενός πύργου της εποχής των Τυδώρ: Αναμμένα τζάκια και δροσερά απεριτίφ πριν το δείπνο, συζητήσεις σε μια ατμοσφαιρική βιβλιοθήκη γεμάτη ράφια με παλιά δερματόδετα βιβλία, παράθυρα τύπου Τζέην Έυρ που βλέπουν σε κήπους της αγγλικής εξοχής.
Ο παλιός πύργος έχει μετατραπεί από έναν διάσημο πλαστικό χειρουργό σε κλινική για κυρίες που θέλουν να κάνουν αισθητικές επεμβάσεις μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Εκεί μια βροχερή μέρα καταφθάνει η Ρόντα Γκράντουιν, γνωστή δημοσιογράφος που ειδικεύεται στα σκάνδαλα, τρόμος και φόβος κάθε κοσμικής κυρίας, η οποία επιθυμεί να αφαιρέσει ένα σημάδι από το πρόσωπό της (την είχε μαχαιρώσει ο μέθυσος πατέρας της όταν ήταν μικρή). Η Ρόντα το βράδυ μετά την επέμβαση, ενώ μόλις έχει συνέλθει από τη νάρκωση, δολοφονείται στη σουίτα της. Ο ταξίαρχος Νταλγκλίς (ο γνωστός ήρωας της Π. Ντ. Τζέιμς κι από άλλα βιβλία) καλείται με την ομάδα του να λύσει το μυστήριο πριν η κατάσταση πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στα μίντια. Ποιος είναι ο δολοφόνος; Όλοι όσοι βρίσκονταν στον πύργο τη νύχτα του φόνου ανακρίνονται κι οι προσωπικές τους εκτιμήσεις και ιστορίες χτίζουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία που γίνεται ακόμα πιο ωραία εξαιτίας των ατμοσφαιρικών περιγραφών της σύγχρονης Αγκάθα Κρίστι της Βρετανίας, όπως αποκαλούν τη συγγραφέα Π. Ντ. Τζέιμς οι φανατικοί αναγνώστες της.
Υ.Γ.1 Ξαπλωμένος σε γούνινα ζεστά ριχτάρια, παράλληλα με αυτό το βιβλίο, που μόλις τελείωσα, διαβάζω και την αγγλική έκδοση του «1Q84» του Χαρούκι Μουρακάμι, τη βιογραφία του Φράνσις Μπέικον: «Ανατομία ενός Αινίγματος» (έχω κολλήσει μαζί της!), ποιήματα της Μάτσης Χατζηλαζάρου, ενώ ένα απόγευμα στον καναπέ τελείωσα και τη μικρή νουβέλα τα «Ημερολόγια από τη χώρα των Χριστουγέννων» του Ντέιβιντ Σεντάρις (ο οποίος με κάνει πάντα να κλαίω από τα γέλια) εκδόσεις Μελάνι .
Υ.Γ.2 Σας εύχομαι καλή και δημιουργική χρονιά! Με υγεία, τρυφερές αγκαλιές και διαβάσματα...
Υ.Γ.3 Αλήθεια εσείς τι διαβάζετε τώρα;
Lou, καλή χρονιά.
Κι εγώ κάνω απιστίες, ή για να το θέσω καλύτερα, έχω δύο ή τρεις γκόμενες μαζί. Συνήθως διαφορετικές και αλληλοεξουδετερώμενες. Ένα λογοτεχνικό ταιριάζει επειδή δεν συντονίζεται με ένα θεωρητικό (ιστορικό, κοινωνιολογικό, θεωρία λογοτεχνίας κ.ο.κ.). Και συχνά μπαίνει στο παιχνίδι και ένα με ποίηση ή με διηγήματα. Αν τύχει και διαβάζω δύο ομοειδή ξεκινώ με το πιο βαρετό με κίνητρο να περάσω αφού καλύψω μερικές σελίδες σε κάτι πιο ενδιαφέρον...
Το μυθιστόρημα δεν είναι κατοστάρι αλλά μαραθώνιος και ούτως ή άλλως διακόπτεται από τις υπόλοιπες ασχολίες-μας. Γιατί να μην διακόπτεται κι από ανταγωνιστές;
Ευτυχές το 2012
Πατριάρχης Φώτιος
Συγχαίρω και φθονώ τους πολυγαμικούς εραστές,αλλά εγώ ανήκω μάλλον στην κατηγορία των πληκτικών μονογαμικών συζύγων.Βεβαίως,όπως κάθε "καθωσπρέπει" σύζυγος,έχω κάνει κι εγώ κατά καιρούς τις μικρές ατασθαλίες μου.Κανένα δοκίμιο,καμιά μονογραφία,κάποιο φιλοσοφικό έργο κλπ. Όμως αληθινή απιστία κατά τη γνώμη μου είναι όταν παρεισφρέει στο ζεύγος αναγνώστη-λογοτεχνήματος ένα άλλο λογοτέχνημα κι αυτό σπάνια μου συμβαίνει.Να όμως που το ζω αυτές τις μέρες,καθώς έχω καταπιαστεί με το "Ουράνιο τόξο της βαρύτητας" του Τόμας Πίντσον,σύζυγος άκρως απαιτητική,που προκαλεί την ανάγκη μιας ανάπαυλας,η οποία για μένα δεν ήταν άλλη από τις..."Πουτάνες φόνισσες" του Μπολάνιο(δεύτερη ανάγνωση παρακαλώ,διότι τα λατρεύω αυτά τα διηγήματα!)
Και μια ιαχή για τον τραυματικά σάρκινο Φράνσις Μπέικον!
@Πατριάρχη Φώτιε Για όλα φταίνε οι (βιβλιο)γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες... Ειδικά αυτές που αλληλοεξουδετερώνονται είναι οι καλύτερες! Lol. Σας εύχομαι καλή χρονιά και με ωραίες απιστίες. Υγεία και πολλές στιγμές ευτυχίας!
@Johnny Panic Και απιστία στον Πίντσον και με Πουτάνες (φόνισσες); Οι μονογαμικοί συνήθως αργείτε να κάνετε τη ζημιά αλλά όταν πάρετε φόρα του δίνετε και καταλαβαίνει ;-) Καλή χρονιά!
Καλή χρονιά!!!
Δυστυχώς και εγώ στην κατηγορία των πολυγαμικών αναγνωστων ανήκω...Και λέω δυστυχώς γιατι θεωρώ οτι ή "πίστη" σ'ένα βιβλίο τελικά σε αποζημιώνει. Το ¨θανατος σε ιδιωτική κλινική¨ καλή επιλογή για τις μέρες αυτές. Εγω τελείωσα το έξοχο ¨Εις γη Χανααν¨ και τώρα διαβάζω το πολλά υποσχόμενο ¨Η λέσχη των αθεραπευτα αισιόδοξων¨!
Βιβλιοπαρμένη
Λοιπόν, πολύ ζηλεύω τους πολυγαμικούς αναγνώστες. Το προσπάθησα κανά 2 φορές αλλά δεν μπορώ να διαβάσω πολλά βιβλία παράλληλα...Μάλλον μπερδεύομαι, τι να πω. Ειδικά αν μου αρέσει "το βιβλίο που διαβάζω τώρα" και κολλήσω...
Επίσης,πολύ ενδιαφέρον το βιβλίο που αναφέρεις. Και μένα με έχει πιάσει μια όρεξη για αστυνομικά (διαβάζω τον "Ιεροκήρυκα" της Lackberg που κάπως είχα παραμελήσει...)
chrysadag