Lou ...Read

«Το να βγάλεις τη νύχτα γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Χτες βράδυ, είχα το δυσάρεστο συναίσθημα ότι κάποιοι τύποι προσπαθούσαν να μπουν στο δωμάτιό μου και να με λούσουν». 

Υπάρχει περίπτωση ένα βιβλίο να ξεκινάει με αυτή τη φράση και να μην είναι ωραίο;

Όλη η τρέλα του Γούντι Άλεν είναι συγκεντρωμένη σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Bell: «Woody Allen, Όλα τα γραπτά του» και «Σκέτη Αναρχία». Άρθρα που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό New Yorker, διηγήματα, σουρεαλιστικά θεατρικά... Όπως λέει ο ίδιος πρόκειται για «ένα δείγμα από τον όγκο του πνευματικού θησαυρού που αφήνω στους μεταγενέστερους, ή ώσπου να 'ρθει η παραδουλεύτρα».

Δαιμόνιοι ντετέκτιβ, κάστορες που παίζουν σε όπερα, εκδικητικά αδέρφια που βγάζουν ψόφιες γάτες από την τσέπη ενός κοτλέ σακακιού, φαντάσματα και πνευματιστές: σουρεαλιστικές περσόνες οι οποίες παρελαύνουν στις σελίδες των δύο αυτών βιβλίων με στόχο να ρίξουν φως στα μεγαλύτερα μυστήρια της ανθρωπότητας. Να μοιραστούν τις υπαρξιακές αγωνίες τους: «Δεν υπάρχει αμφιβολία πως υπάρχει ένας αόρατος κόσμος. Το πρόβλημα είναι πόσο απέχει απ' το κέντρο και ως τι ώρα μένει ανοιχτός». Να λύσουν κβαντικά αινίγματα: «Νιώθω τεράστια ανακούφιση που, τελικά, το σύμπαν είναι εξηγήσιμο. Είχα αρχίσει να φοβάμαι ότι εγώ έφταιγα. (...) Ξύπνησα την Παρασκευή και, επειδή το σύμπαν διαστέλλεται, μου πήρε περισσότερο από το συνηθισμένο να βρω τη ρόμπα μου». Να αποκαλύψουν πικρές αλήθειες για την ανθρωπότητα: «Γιατί σκοτώνει ο άνθρωπος; Σκοτώνει για το φαγητό. Κι όχι μόνο για το φαγητό: αρκετές φορές πρέπει να το συνοδεύει και με κάνα αναψυκτικό». Να μιλήσουν έξω από τα δόντια για τις νευρώσεις του σύγχρονου, δυτικού πολίτη και την ανικανότητά του να τιθασεύσει τη χοληστερίνη του: «Τι 'ναι καλύτερο, να 'σαι ο αγαπών ή εκείνος που αγαπιέται; Κανένα απ' τα δυο, αν η χοληστερίνη σου έχει περάσει τα εξακόσια. Όταν λέω αγάπη, βέβαια, αναφέρομαι στη ρομαντική αγάπη -την αγάπη ανάμεσα σ' έναν άντρα και μια γυναίκα, κι όχι ανάμεσα σε μια μητέρα κι ένα παιδί, ή σ' ένα αγόρι και στο σκύλο του, ή ανάμεσα σε δύο αρχισερβιτόρους».

Ο Γούντι Άλεν, ακριβώς όπως τον ξέρετε, με τις γκριμάτσες και τα κοκάλινα μαύρα γυαλιά, με τις εμμονές και τις φοβίες του, με το διαρκώς απορημένο βλέμμα και με τον πανικό ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του, είναι ο αληθινός πρωταγωνιστής όλων αυτών των ιστοριών. Δεν υπάρχει ωραιότερο δώρο για κάποιον που εκτιμά το καλό χιούμορ από αυτά τα δύο βιβλία, τα οποία είναι γεμάτα με υψηλές στιγμές που θα τις θυμάται καιρό και θα κλαίει. Από τα γέλια.

Υ.Γ. Υπάρχει ένα βιβλίο κόμικ με ήρωα τον Γούντι Άλεν. Αυτό ελπίζω φέτος να βρω κάτω από το δέντρο. Άφησα ήδη σχετικό e-mail στην χριστουγεννιάτικη κάλτσα της Amazon.