Για τη συνήθεια που
έχουμε οι περισσότεροι βιβλιόφιλοι να
διαβάζουμε μετά το κείμενο που υπάρχει
στο οπισθόφυλλο και τις αρχικές φράσεις
ενός βιβλίου, μίλησε ένα πρωί στην
(υπέροχη) ραδιοφωνική εκπομπή του -στον
Pepper 96,6- ο
Γιώργος Μουχταρίδης. Δεν ξέρω
αν το κριτήριο της πρώτης σελίδας είναι
αλάνθαστο, δεν ξέρω τελικά καν αν η πρώτη
εντύπωση που έχουμε για όλα τα πράγματα
είναι καθοριστική, αλλά αυτή είναι μια
μικρή συνήθεια που δεν μπορώ να κόψω.
Θεωρώ αδιανόητο να αγοράσω ένα βιβλίο
χωρίς να διαβάσω την πρώτη σελίδα. Λες
και οι αυτές λέξεις θα ξεκλειδώσουν το
στυλ του συγγραφέα ή τα μυστικά ολόκληρου
του βιβλίου. Κι έτσι θα δεις πόσο σου
πάει ένα μυθιστόρημα ή όχι.
Είναι λίγο αφελές, το
ξέρω, γιατί ένα καλό βιβλίο ανθίζει μέσα
σου σιγά σιγά, σελίδα σελίδα. Σαν ένας
ξαφνικός έρωτας που γίνεται με τον καιρό
αγάπη. Κι όταν φτάσεις στην καρδιά του
βιβλίου, και πιάσεις το βαθύτερο νόημά
του, ούτε που θυμάσαι πια τα πρώτα του
λόγια που σου έδωσαν μια ώθηση μεγαλύτερη
να το διαβάσεις. Όμως, όσο κι αν ξέρω ότι
δεν ισχύει πάντα, δεν σταματώ να το κάνω.
Ίσως γιατί βαθιά μέσα μου, όσο κυνικός
κι αν μου αρέσει να γίνομαι, πιστεύω
στον κεραυνοβόλο έρωτα.
Εδώ, έχω επιλέξει τυχαία
μερικές πρώτες σελίδες από ορισμένα
βιβλία που έχω πλάι στο κρεβάτι μου
(κλασικά και σύγχρονα). Άλλα τα έχω
διαβάσει ήδη, άλλα έχουν πάρει σειρά.
Όλα όμως τα αγόρασα γιατί τα ερωτεύθηκα
από την πρώτη σελίδα.
 |
| 1Q84, Χαρούκι Μουρακάμι, εκδ. Ψυχογιός. |
 |
| 2666, Ρομπέρτο Μπολάνιο, εκδ. Άγρα. |
 |
| Άννα Καρένινα, Λέων Τολστόι, εκδ. Άγρα. |
 |
| Μόνος στο Βερολίνο, Χανς Φάλαντα, εκδ. Πόλις. |
 |
| Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ, Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, εκδ. Άγρα. |
 |
| Η εφεύρεση του Μορέλ, Αδόλφο Μπιόυ Κασάρες, εκδ. Πατάκη. |
 |
| Μεγάλοι δρόμοι, Λένα Κιτσοπούλου, εκδ. Μεταίχμιο. |
 |
| Οι προσκεκλημένοι, Πιερ Ασουλίν, εκδ. Πόλις. |
 |
| Τα σακιά, Ιωάννα Καρυστιάνη, εκδ. Καστανιώτη. |
 |
| Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ, Ενρίκε Βίλα-Μάτας, εκδ. Καστανιώτη. |
 |
| Το δάσος των παιδιών, Χρήστος Αγγελάκος, εκδ. Μεταίχιο. |
 |
| Το χαστουκόδεντρο, Άρης Μαραγκόπουλος, εκδ. Τόπος. |
 |
| Φαρενάιτ 451, Ρέι Μπράντμπερι, εκδ. Άγρα. |
 |
| Δεκαέξι, Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη. |
Υ.Γ. Αλήθεια, όταν ένας
συγγραφέας γράφει την πρώτη φράση ενός
βιβλίου γνωρίζει άραγε πού θα τον
οδηγήσουν οι λέξεις;
Τι ωραίο ποστ!
Εγώ πάντως δε διαβάζω σχεδόν ποτέ την πρώτη σελίδα - ή μάλλον, δεν είναι καθοριστική για την αγορά. Θυμάμαι στο σχολείο πήρα να διαβάσω το Ενα Παιδί Μετράει Τα Άστρα και μετά τις πρώτες 2-3 σελίδες το παράτησα. Ένα βιβλίο που όταν τελικά επέμενα, το λάτρεψα και το διάβασα 5-6 φορές απανωτά.
Όσο για το ΥΓ, επειδή γράφω (ή έστω προσπαθώ), συχνά έρχεται η πρώτη φράση στο μυαλό μου και μου δίνει το στίγμα της ιστορίας. Μια εικόνα. Οχι ακριβώς τι θα γίνει, την πλοκή, τα γεγονότα, αλλά μια αίσθηση τρόπο τινά.