Ένα χρόνο πριν ονειρευόμουν
ν' ανοίξω, όταν -και εάν- θα έφευγα από τα media, ένα
σουρεαλιστικό βιβλιομπακάλικο που θα
πουλούσε φάβα, κρόκο Κοζάνης, παρανοϊκά
μυθιστορήματα κβαντικής φυσικής και
σκανδιναβικά θρίλερ με το κιλό. Στοίβες
Τζο Νέσμπο δίπλα στο βαρέλι με το κατίκι
Δομοκού. «Ένα μαγαζάκι κατάλευκο με
πολλά ράφια, καλά βιβλία και εκατοντάδες
παλιά βάζα και βαζάκια γεμάτα καρυκεύματα,
βότανα και μυρωδικά. Από το ταβάνι θα
κρέμονται σαλάμια, πικάντικα σουτζούκια,
παστουρμάδες, ματσάκια ρίγανης, γιρλάντες
με λιαστές ντομάτες και αποξηραμένα
μήλα, πλεξούδες σκόρδα και καλάθια με
φασκόμηλο».
Από εκείνη την ανάρτηση
άλλαξαν πολλά. Μέσα σε 14 μήνες η αγορά
έχει εξαφανιστεί, τα media έχουν γίνει
μπακάλικα, ο ένας στους δύο δημοσιογράφους
δουλεύει βερεσέ, και είτε μιλάς πλέον
για χοιρομέρι, είτε για πετρέλαιο, είτε
για Louis Vuitton, πάλι πολυτέλεια είναι. Βάζω
στη ζυγαριά, λοιπόν, τα δυο αυτά μπακάλικα
και δεν ξέρω ποιο είναι πιο σουρεαλιστικό: Το βιβλιομπακάλικο Ο Μπρετόν που θα πουλούσε Κάφκα και
κατσικίσιο τυρί; Ή οι εφημερίδες-μπακάλικα
που μιλούν για εργατικό μεσαίωνα κι
έχουν δημιουργήσει οι ίδιες έναν στρατό
από απλήρωτους και απολυμένους; Τα
μπλοκάκια που περιμένουν ακόμα τα λεφτά
του περασμένου Σεπτεμβρίου; Τα δυτικά
μαγαζάκια του τρόμου με τα ωράρια Κίνας;
Τα έντυπα υπερπαραγωγή με τους τρεις
συντάκτες; Δεν ξέρω, πραγματικά. Aυτά
που γνωρίζαμε δεν αρκούν για να
διαχειριστούμε την κατάσταση. Για να
βρεις απαντήσεις πρέπει να κάνεις
διαρκώς εξισώσεις κβαντικής φυσικής
στα μπακαλοτέφτερα. Και σε κάθε περίπτωση
τελικά η γάτα του Σρέντιγκερ, από το
γνωστό πείραμα, είναι ψόφια παντού: και
εδώ και στο παράλληλο σύμπαν.
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι
μια πρωτότυπη βιβλιοθήκη σε σχήμα
ζυγαριάς. Περισσότερες πληροφορίες θα
βρείτε εδώ: www.etsy.com
